Sicilië – Catania
Dag 5. Catania - 15 mei 2019
Catania is met ruim 300.000 inwoners de tweede stad van Sicilië, na Palermo. Catania wordt wel het Milaan van het zuiden genoemd. Catania is in de 17e eeuw getroffen door een hevige aardbeving en een enorme uitbarsting van de Etna. De stad werd voor een groot deel verwoest en daarna weer opgebouwd. Veel gebouwen zijn dus van rond 1700. De stad is druk, maar er is gelukkig geen massatoerisme, althans niet in deze tijd van het jaar. Wel rijden er in de smalste straten auto’s en scooters. De enkele autovrije straat is een verademing. De Italianen zijn zoals we verwachten: druk pratend en “aanwezig”. Gelukkig verstaan we de gesprekken niet en klinken ze wel melodieus. Op veel plekken zagen we veel studenten.
Behalve vele barokke gebouwen zijn er ook overblijfselen uit de Romeinse tijd, zoals het Romeinse amfitheater van rond het begin van onze jaartelling. Het bevindt zich midden in een woonwijk in het centrum van de stad. De laatste jaren zijn er nieuwe lagen blootgelegd die zelfs uit de Griekse tijd dateren, dus nog van vóór de Romeinen.
De binnenstad bestaat voor het grootste deel uit smalle straten met veel oude huizen. Eigenlijk het Italië zoals je het verwacht.
De Etna hebben we nog niet gezien. De vulkaan was ook vandaag de hele dag in een dik pak wolken gehuld. Die wolken breidden zich langzaam uit en aan het einde van de middag regende het een uur of iets langer. Gelukkig waren we toen alweer in ons hotel.
Dag 6. De tweede dag in Catania - 16 mei 2019
Toen we vanochtend wakker werden was het nog heel donker en het regende pijpenstelen. Dat klopte met de weersverwachting. Na het ontbijt werd het droog en konden we onze tweede dag in Catania starten. In Zuid-Italië verwacht je natuurlijk veel katholieke kunst, maar af en toe zien we ook eens iets anders, zoals beelden bij een fontein.
Na de fontein kwamen inderdaad de kerken weer aan bod. Sommige zijn vrij kaal, terwijl andere juist heel barokke versieringen hebben. De Basilica di Maria SS. dell Elemosina is naar verluidt één van de meest laat barokke kerken uit de omgeving.
Natuurlijk mag een botanische tuin in ons programma niet ontbreken. Gelukkig heeft Catania een (kleine) botanische tuin. Die sluit min of meer aan op een veel groter park dat genoemd is naar de beroemde operacomponist Bellini. Bellini is hier geboren, maar componeerde zijn opera’s in Napels, Rome en Parijs. Hij ligt hier weer wel begraven.
Zoekend naar een simpele lunch, liefst een broodje op een bankje in het park, passeerden we talloze gelegenheden om uitgebreid te eten. Geen belegde broodjes op onze route vandaag. Toen het begon te regenen en Henk een bord zag met ‘clubsandwich tunafish’ was de keuze snel gemaakt. Het bleek een heerlijk hoofdgerecht te zijn dat ons voor de rest van de dag vult. Niks simpel broodje in Italië.
Eerst zaten we buiten onder een luifel, maar toen de regen heviger werd en er een rivier in de straat ontstond, zijn we naar binnen gevlucht. Het werd een lange, hevige onweersbui waar onze parapluutjes niet tegen bestand zijn. Die grote lunch kwam dus toch nog goed van pas. De rest van de middag bleef het regenen, maar dan meer een sappige regen. Geen echt Siciliaans weer. Morgen wordt het mooi weer
Morgen gaan we verder naar Siracusa, ongeveer anderhalf uur met de trein. De weersverwachting is goed.
Aanvulling: we hebben toch nog een stukje van de Etna gezien! Zonder een blik op de vulkaan ben je natuurlijk niet écht op Sicilië geweest. Vanavond klaarde het op en maakten we nog een korte wandeling. Ineens zagen we de Etna in de verte. Het is geen mooie foto geworden, meer een paparazzi foto van een bespiede berg.
Met de trein naar Sicilië – de treinreis
Dag 1. Den Haag – München - 11 mei 2019
Vandaag hebben we de meeste tijd in de trein doorgebracht. Om iets voor tien uur vertrokken we uit Den Haag richting Utrecht. Daar hadden we ruim de tijd om de ICE-trein naar Düsseldorf te nemen. In Düsseldorf bleek de gereserveerde trein vanwege een defect te zijn vervangen door een andere trein. Daardoor golden de reserveringen niet meer. Gelukkig was er voldoende ruimte in de 1e klas.
Soms ging de trein bijna 300km per uur, maar vaak ook veel langzamer. Volgens schema kwamen we om 18:30 uur aan in München. Na even zoeken naar de juiste uitgang hadden we snel ons hotel bereikt, op loopafstand van het station. We kregen een gratis upgrade naar het chiquere broertje van hotel Dolomit, hotel Cristal, vlak om de hoek.
Na een korte wandeling door het centrum kwamen we bij toeval terecht in het vegetarische/veganistische restaurant Prinz Myshkin (Hackenstrasse 2, 80331 München). Mooi en goed restaurant, maar grote porties (we zijn in Duitsland) en iets te warm. Al met al een mooie eerste dag.
Dag 2. Regen in München - 12 mei 2019
Terwijl het in Nederland vandaag redelijk mooi weer was, heeft het in München de hele dag geregend. Gelukkig was ons voornaamste doel een bezoek aan de Alte Pinakothek, het beroemde museum met oude schilderijen. Wij waren niet de enigen, ook al omdat de tentoonstelling over volgers van Caravaggio, de zogenaamde Caravaggisti, inmiddels in München te zien is. Wij hebben die tentoonstelling al in Utrecht bewonderd.
Het is vrijwel onmogelijk alle schilderijen tijdens één bezoek goed te bekijken. Wij hebben een volle ronde gemaakt, maar sommige zalen hebben we slechts vluchtig bekeken. Na ruim twee uur waren we wel zo’n beetje verzadigd van oude meesters. Na een middag lezen in ons hotel was de regen wat minder geworden. We hebben gegeten in het zeer typisch Beierse restaurant Zum Augustiner, dat ook geroemd wordt om zijn Augustiner bier. Na het eten was het even droog, maar al snel begon het weer te regenen. Gelukkig hebben we net nog een wandeling naar de Marienplatz kunnen maken.
Dag 3 en 4. München - Rome - Sicilië' - 13 en 14 mei 2019
De afgelopen twee dagen hebben we vooral in de trein gezeten. Gisteren vertrokken we rond 7:30 uur uit München. De trein reed aardig door, maar de Brennerpas is een behoorlijk obstakel. Wel mooi, met veel sneeuw onderweg. Keurig op tijd kwamen we iets over 14:00 uur aan in Bologna, waar we overstapten op een Italiaanse hogesnelheidstrein. Met 250 km/uur reden we non-stop naar Rome.
In Rome hebben we vrienden ontmoet die daar toevallig ook die dag aankwamen. Wat een drukte met massa’s toeristen!
Alweer vroeg op: om half zeven liep de wekker af. Na het nuttigen van een kop koffie/thee met een croissant in station Rome Termini, stapten we in de trein naar Catania op Sicilië. Met flinke vaart reden we via Napels en een handvol andere plaatsen naar het zuiden van Italië. Daar ging de trein op de veerboot, wat wel een bijzondere ervaring is.
Na ruim een half uur oponthoud (iets met elektriciteit van de trein) vertrokken we dan toch vanuit Messina richting Catania. De Etna hadden we moeten zien, maar die ging schuil achter een flinke partij regenwolken.
In Catania logeren we in een leuk, klein hotel, Hotel Villa Romeo. Ondanks het frisse weer, konden we buiten eten, vlak bij het Theater Bellini.
India – Van Jaisalmer naar Udaipur
De langste reis van onze vakantie is waarschijnlijk van Jaisalmer naar Udaipur, zo’n zeshonderd kilometer. Met de bus valt dat niet te doen op een dag, zodat we voor honderd euro een taxi hebben genomen. Aanvankelijk wilden we eerst naar Mount Abu, maar vanwege een festival in Udaipur zijn alle hotelkamers hier volgende week vol. Daarom slaan we Mount Abu over.
De chauffeur was een beetje laat, waarschijnlijk vanwege de bruiloft. Om half negen vertrokken we richting Jodhpur. Het is eigenlijk één lange rechte weg van driehonderd kilometer. Het is een door het Indiase leger aangelegde weg. Zij moeten snel bij de grens met Pakistan kunnen staan!
Na Jodhpur kwamen we op een vreselijke tweebaansweg met eindeloos veel vrachtwagens. Dat zijn van die vrachtwagens die er al een heel leven op hebben zitten. Zo zien de berijders er trouwens ook vaak uit. Gelukkig moesten wij na een tijdje een afslag nemen, naar een veel rustiger weg. Maar daar kende onze chauffeur de weg niet zo goed, waardoor we in hele grappige dorpen kwamen. Uiteindelijk bereikten we na een hele tijd weer zo’n drukke weg, dit maal door de bergen. Bovendien begon het al donker te worden. Dat zijn van die momenten waarop we ons afvragen waarom we dit allemaal doen: de chauffeur haalde steeds roekelozer in, de omgeving bestond uit marmergroeven waarin vrachtwagens, ezelskarren, brommers en bussen allemaal door elkaar reden in een soort mist van stof.
Uiteindelijk bereikten we Udaipur. Aan de rand van de stad wilde onze chauffeur ons droppen en op een tuk-tukje zetten. Dat ging niet door! Met een tuk-tukrijder als gids reden we de hele stad door naar het hotel van onze keuze, een heerlijke oase met een zwembad en rustige kamers en vooral heel aardige mensen.
Posted 31st January 2007 by Eric de Jong
India – Jaisalmer (verlaat bericht)
Veel lezers van dit weblog zijn natuurlijk erg ongerust nu het twee dagen stil is gebleven na onze kameelsafari in de woestijn. Gelukkig zijn we veilg teruggekeerd in Jaisalmer (alweer eergisteren) maar de internetverbinding begaf het daar. Ook gisteren was het niet mogelijk te internetten.
Laat ik maar beginnen met een bekentenis. Alleen Henk heeft echt op een kameel gereden. Mijn kameel begon met een akelig geblaf en schokkende bewegingen. Het was mij duidelijk dat er tussen ons geen mooie relatie zou opbloeien. Sterker, op het moment dat het beest op zijn dunne poten overeind ging staan besefte ik dat ik dit helemaal niet wilde. Onder verbaasde blikken ben ik direct weer afgestapt en heb ook de laatste kilometers per jeep afgelegd.
De Sam Sand Dunes zijn een mooie marketing truc. Volgens mij zijn er in Meijendel meer zandduinen, maar, ik geef toe, geen kamelen. Om de duinen heen staan tentenkampen, waar westerse toeristen zich een avond en nacht kunnen blootstellen aan zang an dans en kampvuur, kortom het echte woestijnleven. Wij hadden gekozen voor een directe terugkeer naar Jaisalmer nadat de zon was ondergegaan. Die zonsondergang was inderdaad wel mooi, al was het net die dag een bewolkte dag. Gelukkig piepte de zon even tussen de wolken door.
In Jaisalmer zat men ook niet stil. Het pleintje voor ons hotel en de ruimte naar de stadspoort werd geasfalteerd. Dat gaat op een grappige manier; het verkeer gaat gewoon door, inclusief koeien. Een mooi schouwspel en helemaal gratis (overal wordt hier geld voor gevraagd).
‘s-Avonds laat was er weer een huwelijk, precies voor ons hotel. Het huwelijksseizoen loopt van november tot maart. Dat gaat hier met veel harde muziek, dans en vuurwerk gepaard. Het is een ceremonie van een dag of drie. Prachtig om te zien. Wij hadden een uitnodiging voor het huwelijk van de reisagent (van de safari), maar die hebben we vriendelijk afgeslagen. Het feest ging door tot zes uur ‘s morgens en om acht uur moesten we klaar staan om naar Udaipur te reizen.
Posted 31st January 2007 by Eric de Jong
India – Het fort van Jaisalmer
Hier had ik een stukje tekst geschreven, maar……dat is verdwenen. Internet cafèès zijn nog heel achterlijk hier, met slome verbindingen en Windows 98. De tekst gaat regelmatig verloren. Ook valt de stroom regelmatig uit.
In het kort: busreis was prima. Hotel zoeken ging niet zo vlot, maar we zijn nu in het lokale paleis aangeland. Je reist in stijl of niet…
Het fort is prachtig uit de verte, een groot zandkasteel uit 1159, dat boven het dorpse Jaisalmer uitsteekt.
Morgen gaan we dat verkennen.
Henk is inmiddels snipverkouden. Misschien zal een kamelensafari hem goed doen. Kijken of ik hem daarvoor kan strikken.
Posted 27th January 2007 by Eric de Jong
1
View comments
Beste eric en Henk,
Ik heb jullie reisverslagen gelezen.
Zeer spannend en onderhoudend.
Ik ga jullie goed volgen. wat en avontuurlijke vacantie hebben jullie weer. Ik hoop dat Henk zijn verkoudheid over is en jullie gezond blijven.
Ik ben gisteren uit Oostenrijk terug gekomen. Heel veel sneeuw gehad maar we konden niet 200 km schaatsen. Toch leuk gehad.
groetjes hier van iedereen,
en geniet van je vacantie.
ik denk aan jullie met vriendelijke groet
Jos
India – Naar Jaisalmer
Hier had ik een stukje tekst geschreven, maar……dat is verdwenen. Internet cafèès zijn nog heel achterlijk hier, met slome verbindingen en Windows 98. De tekst gaat regelmatig verloren. Ook valt de stroom regelmatig uit.
In het kort: busreis was prima. Hotel zoeken ging niet zo vlot, maar we zijn nu in het lokale paleis aangeland. Je reist in stijl of niet…
Het fort is prachtig uit de verte, een groot zandkasteel uit 1159, dat boven het dorpse Jaisalmer uitsteekt.
Morgen gaan we dat verkennen.
Henk is inmiddels snipverkouden. Misschien zal een kamelensafari hem goed doen. Kijken of ik hem daarvoor kan strikken.
Posted 27th January 2007 by Eric de Jong
1
View comments
Beste eric en Henk,
Ik heb jullie reisverslagen gelezen.
Zeer spannend en onderhoudend.
Ik ga jullie goed volgen. wat en avontuurlijke vacantie hebben jullie weer. Ik hoop dat Henk zijn verkoudheid over is en jullie gezond blijven.
Ik ben gisteren uit Oostenrijk terug gekomen. Heel veel sneeuw gehad maar we konden niet 200 km schaatsen. Toch leuk gehad.
groetjes hier van iedereen,
en geniet van je vacantie.
ik denk aan jullie met vriendelijke groet
Jos
India – Een dag in Jodhpur
Wanneer je op reis bent dan worden de basale dingen ineens weer heel belangrijk. Waar slapen we vannacht? Waar eten we en wat eten we? Waar kan ik naar de wc? Naast het bezoek aan paleizen en pelgrimsplaatsen staan deze triviale zaken steeds op de voorgrond, zeker nu we om de andere dag verder reizen.
Tot nu toe hebben we prima hotels gehad. Steeds weer is het een verrassing als we in een stad met veel lawaai, stof en drukte ineens een laantje op rijden en in een rustig hotel terecht komen. Onze Lonely Planet gids is onze bijbel, misschien wat simpel maar waar.
De afgelopen twee dagen hadden we een prima hotel dat door de voormalige adelijke familie tot hotel is omgevormd. Overal hangen foto’s van raja’s en prinsessen, met “Best Wishes for 1963” of een dergelijke boodschap erop.
Behalve de rust en de mooie kamer zijn hier (Hotel Ratan Vila in Jodhpur) de maaltijden op zich al bijna de reis waard! Jammer genoeg onthouden we de namen niet, maar het zijn heerlijke vegetarische gerechten. De standaard samenstelling is: een paar pannekoekjes, een soort aardappelgerecht, voor de vleeseters kip (ik zondig hier dus even tegen het voornemen in India uit hygienische overwegingen geen vlees te eten), heerlijke sauzen, worteltjes zo oranje als je je kunt voorstellen. En natuurlijk is er een heerlijk zoet nagerecht en een kop Nescafe.
Onderweg is het wat minder, met name als we met de bus reizen. Gisteren moest ik toch echt even naar de wc, na twee uur in de bus en na een ontbijt met drie koppen thee. Toen de bus even iets langer leek te stoppen ben ik eruit geschicht op zoek naar een plasplaats. Niet zo makkelijk op een Indiaas dorpsplein met markt en verkeer en heel veel mensen. Ik vroeg “toilet?” aan een medepassagier. Hij troonde mij mee naar een mestvaalt met varkens en koeien, waar ik probeerde zo dicht mogelijk bij een muurtje te komen zonder in de modder te gaan staan. Ik moest zo goed op mijzelf letten dat ik niet heb opgemerkt of ik veel bekijks had. Waarschijnlijk viel het helemaal niet op. Hoe de dames het moeten doen zou ik niet weten.
Genoeg over eten, slapen en plassen. Vandaag hebben we het indrukwekkende paleis en fort in Jodhpur bezocht. Prachtig! Ook hebben we in de oude stad vele handen geschud van jongens en meisjes en verteld dat we Henk en Eric heten en uit Holland komen. Schattig toch?
Jodhpur is op zich geen mooie stad. Toch is het van bovenaf, vanaf het fort, een mooi gezicht alle blauwe huizen te zien. Ook is het wel bijzonder door de kronkelende steegjes te wandelen, die hier geen verkeer hebben. Opvallend is het hoeveel keurig geklede mensen we zagen, terwijl de straten zo goor zijn. Buiten de oude stad zijn de wegen breed met asfalt in het midden en heel veel zand er omheen. Veel stof dus.
Morgen reizen we voor honderd roepiah (euro 1,70) per persoon in zes uur bijna driehonderd kilometer naar de woestijnstad Jaisalmer. Dat zal wel weer even doorbijten zijn. Benieuwd of er plasgelegenheid is onderweg.
Posted 26th January 2007 by Eric de Jong
India – Phuskar
De tempels in India (voor zover we dat na twee dagen kunnen beoordelen) zijn heel anders dan bijvoorbeeld in Thailand. Er zijn geen monnikken die een praatje maken, de tempels in Phuskar zijn meestal heel klein en sober. In Thailand kan het niet op met de versiering.
De Brahman Tempel was de meest bijzondere omdat daar een stroom van lokale mensen naartoe komt, de bel luidt, een bloemetje offert en weer vertrekt. De vrouwen zijn doorgaans gekleed in van die prachtige, kleurrijke gewaden. De mannen zien er gewoner uit in hun leren jasje of trui, maar de ouderen zie je ook wel in zo’n Nehru pak. Jammer dat ik geen foto’s kan plaatsen, want ik heb een paar mooie exemplaren geschoten (op de foto dan natuurlijk).
Na de middag hebben we de klim naar een tempel op een heuvel net buiten Phuskar. In de hitte van de middag was het een heuse klim, al is het maar ruim driehonderd meter hoog. Ook veel lokale mensen waren op pad en ook wel toeristen. Heerlijk, geen verkeer, geen getoeter. Boven hebben we met een wierookje gezwaaid en een kleine donatie gemaakt. Vanmorgen hadden we ook al een bloemetje geofferd in de Brahman Tempel. We doen dus toch wel een beetje mee met de lokale gebruiken, ondanks het gevoel dat we gisteren bij het meer wat werden afgezet.
Het is vanavond iets minder koud, maar we hadden toch wel onze overjas nodig in het restaurant.
Morgen gaan we met de bus naar Jodhpur. Als er internet is dan houd ik jullie weer op de hoogte.
Posted 24th January 2007 by Eric de Jong
India – Van Jaipur naar Pushkar
Gisteren hebben we de dag doorgebracht in Jaipur.
In de ochtend stond onze gids ons al vroeg op te wachten om met ons naar het oude koninklijk paleis te gaan in Amber, zo’n elf kilometer buiten Jaipur. Het paleis is zeker de moeite waard, maar de gids werd ons af en toe iets teveel. Het is een aardige, gemoedelijke man die vast heel veel weet, maar hij draaide toch een beetje zijn grammofoonplaat af.
Na het paleis kwam het onvermijdelijke bezoek aan een ambachtswerkplaats met verkoop. In Jaipur werden we naar een tapijtenknoperij gebracht, waar een aardige jongen diverse wollen en zijden kleden voor onze voeten uitrolde. Niet onze smaak en bovendien hebben we geen kleed nodig. Na de koffie en sandwich zijn we dus maar snel verder gegaan.
De chauffeur dropte ons (op ons verzoek) in de oude stad. Daar is het een kakafonie van geluiden en er is geen plekje zonder verkeer en getoeter. Zelfs in de smalste steegjes schieten de brommers en scooters om je heen. Het is er kleurrijk en bezienswaardig, maar wij hielden het er net een middag uit.
Vandaag zijn we dus maar doorgereden naar Pushkar op zo’n 150 kilometer van Jaipur. Opnieuw hebben we ons luxe per taxi laten vervoeren. Over de zesbaans autoweg waren we snel ter plaatse, ook al gingen de laatste dertig kilometer over een verraderlijke tweebaansweg waar het recht van de sterkste geldt: de overbelade vrachtwagens.
Pushkar is een heilige plaats met ongeveer 15000 inwoners. Rustig is het er nier, want het is heel toeristisch. Het is zeker wel pittoresk! De fakir-achtigen en de hippies en van alles er tussenin loopt er rond. Verder lopen er overal koeien op straat, een enkele kameel, heel veel apen (goed op je spullen passen!) en natuurlijk honden.
Ons hotel is net buiten het plaatsje gelegen, aan een rustig weggetje. Het gebrek aan verkeer wordt gecompenseerd door luid blaffende honden. We hebben een kamer met veel marmer, een zaal eigenlijk. De meubilering ontbreekt nog een beetje, maar de groene omgeving met rozen en groenten, vergoedt veel.
Al direct nadat we ons hotel verlieten voor onze eerste lokale excursie werden we natuurlijk door iemand “besprongen” die ons naar een ceremonie wilde brengen. Nou ja, we liepen mee tot het heilige meer, waar we bij een ghat (een helling met brede treden naar het meer waar je in het meer kunt baden) door een priester werden ingewijd en gezegend. Dat ging compleet met bloemetjes, een mantra en tot slot een forse rode stip met rijstkorrel op ons voorhoofd en een polstouwtje als teken van onze zegening. Daarna moesten we een gift doen, die ik beter wist te beperken dan Henk. Nu maar hopen dat er echt goed werk mee wordt gedaan; ik heb mijn bedenkingen…
Henk heeft vandaag zijn broer Jan even gebeld en begreep dat het in Nederland flink koud geworden is. Hier is het overdag ruim twintig graden en ik moet regelmatig in de schaduw gaan zitten als we uit de wind in de zon zitten. Maar ‘s avonds is het hier ijskoud en onze kamer lijkt een vrieskast. We hebben bijna alles wat we aan kleren bij ons hebben over elkaar aan, want het restaurant is …..buiten!
Morgen gaan we een rondje maken langs de vele Hindoe-tempels.
P.S. Foto’s plaatsen lukt niet vanwege de oude pc’s hier.
Posted 23rd January 2007 by Eric de Jong
India – Naar Delhi en Jaipur
Precies op tijd landden we gisteren kort voor middernacht. We werden keurig opgewacht door iemand die ons naar het besproken hotel bracht. Na een rit door het donker over wegen vol zware vrachtwagens, stonden we ineens in een rustig straatje met een vriendelijk hotel. Vanmorgen zagen we de omgeving; het was er zanderig en rokerig en ook koud. Mensen liepen gehuld in dekens. Ik schat dat het zo’n zes graden was.
Om half negen zaten we alweer in de auto op weg naar Jaipur. Nadat we Delhi helemaal uit waren werd het landelijk, bijna Hollands, met vlakke koolzaadvelden. Alleen het weer is beter: onbewolkt en twintig graden. Onze chauffeur reed relaxed temidden van alweer heel veel vrachtwagens. Langs de weg veranderde het tafereel langzaam van stedelijke bebouwing en autowegen in een lang lint vrachtwagens, afgewisseld met …. kamelenwagens. Grappig gezicht. In Jaipur zagen we ook al de eerste olifanten op de weg wandelen. O ja, de heilige koeien zijn er ook zo hier en daar.
Jaipur is een grote stad met twee `a drie miljoen inwoners. Wij zitten vlak bij de oude stad in een prima, rustig hotel van een (oud) adelijke heer. In onze hotel en taxi-combinatie zitten ook twee excursies, zodat we na aankomst bijna direct weer op stap gingen naar een paar musea. Je zou toch drie weken in een groep zitten met steeds weer zo’n programma! Morgen nog een excursie naar een paleis buiten Jaipur, daarna gaan we echt onze eigen gang.
De oude stad was relatief rustig, vond onze gids. “Komt omdat het zondag is”. Wat moet het dan morgen zijn?
Zo, het eerste levensteken staat online, nu weer langs de zwervers, een miljoen mannetjes met riksja’s en andere handelswaar naar ons hotel.